Płodność i in vitro

In vitro – metoda leczenia niepłodności

In vitro – co to jest? Jest to zapłodnienie pozaustrojowe, które przeprowadzone jest w warunkach laboratoryjnych. Przeprowadzane jest jeśli para zmaga się z niepłodnością, a inne techniki zawiodły. Problem niepłodności jest powszechny w Polsce – zmaga się z nim jedna na osiem par. Dlatego też in vitro cieszy się coraz większą popularnością.

In vitro z kd – czym jest?

In vitro z komórki dawczyni jest najpopularniejszym sposobem przeprowadzenia sztucznego zapłodnienia. Przeznaczone jest dla kobiet, których organizm wytwarza uszkodzone komórki jajowe, bądź z innego powodu niemożliwe jest naturalne zajście w ciążę.

Dawczyni musi wcześniej przejść przez odpowiednie leczenie hormonalne, które stymuluje owulację. Umożliwi to pobranie większej ilości komórek jajowych, a najlepsza z nich zostanie umieszczona w macicy biorczyni. 

In vitro – skuteczność

Skuteczność in vitro to sprawa bardzo indywidualna. Każda z par jest inna, a wpływ na powodzenie ma:

• Wiek kobiety i mężczyzny
• Parametry nasienia mężczyzny – jakość plemników w spermie
• Naturalna płodność kobiety – ilość i jakość posiadanych komórek jajowych
• Występowanie chorób hormonalnych  

Najczęściej do zajścia w ciążę potrzebne są 2-3 podejścia. Jednak często zdarza się, że do zapłodnienia dochodzi już za pierwszym razem. Niestety są również takie przypadki, gdzie niezbędne jest wykonanie kilku, a nawet kilkunastu prób.

Aby doszło do zapłodnienia konieczne jest odpowiednie postępowanie:

• Wybór odpowiedniego dawcy na podstawie wymagań biorcy
• Stymulacja hormonalna – ma za zadanie zwiększyć ilość pęcherzyków Gaffa w jajnikach. Stymulacja owulacji pozwoli na uzyskanie kilku komórek jajowych, co zwiększa szansę zapłodnienia. W tym celu podawany jest hormon folikulotropowy przysadki.
• Pobranie komórek jajowych – w najlepszym dla nich momencie pobierane są komórki jajowe. Zabieg odbywa się poprzez punkcję macicy pod kontrolą USG. Kobieta znieczulana jest miejscowo. Po pobraniu komórek przyszła mama otrzymuje hormon, który przygotowuje macicę do zagnieżdżenia zarodka.
• Próbkowanie nasienia – w czasie zabiegu kobiety, mężczyzna również oddaje świeże nasienie, które jest odpowiednio przygotowywane przed połączeniem z komórką jajową.
• Zapłodnienie – wykonywane w warunkach laboratoryjnych na dwa sposoby. Pierwszy z nich polega na umieszczeniu komórek jajowych i plemników w specjalnym płynie na około 18 godzin – w tym czasie dochodzi do zapłodnienia. Drugi natomiast, wykorzystywany przy mniejszej ruchliwości plemników polega na wprowadzeniu za pomocą specjalnej igły plemnika do komórki jajowej.
• Diagnostyka preimplantacyjna – badania, które mają na celu genetyczną analizę komórek jajowych lub zarodka. Wykonywane są aby zapobiec przeniesieniu chorób genetycznych na dziecko.
• Transfer embrionów – po 5-6 dniach od zapłodnienia w macicy umieszczane są najlepiej rozwinięte embriony. Kobieta po krótkim i prawie bezbolesnym zabiegu musi przez kilka dni przyjmować progesteron, który wspomaga implantację zarodka.  Po dwóch tygodniach należy wykonać test, który potwierdzi ciążę.
• Zamrażanie zarodków – jeśli rodzice wyrażają zgodę to najlepsze niewykorzystane zarodki są zamrażane ciekłym azotem w specjalnych fiolkach do tego przystosowane. Mogą zostać wykorzystane w kolejnych zapłodnieniach przez okres maksymalnie pięciu lat.

Większą skuteczność na in vitro wykonywane u kobiet przed 35 rokiem życia, jednak z powodzeniem wykonywane są także u starszych kobiet.

In vitro w Polsce

Obecnie w Polsce nie obowiązuje refundacja in vitro, jednak jest wiele programów, które dofinansowują sztuczne zapłodnienie. Obecnie ustawa przewiduje anonimowość dawcy i biorcy komórek rozrodczych oraz zarodków.

Para może zostać zakwalifikowana do programu zapłodnienia pozaustrojowego tylko wtedy, gdy roczna terapia innymi sposobami nie przyniosła rezultatów lub gdy żadna inna metoda nie jest w stanie zagwarantować ciąży.

Zapładniane jest maksymalnie 6 komórek jajowych. Większa ilość może być wykorzystana tylko w przypadku:

• Wieku powyżej 35 lat
• Dwukrotnego niepowodzenia in vitro
• Chorobę, która wpływa na niepłodność

Diagnostyka preimplantacyjna prowadzona jest tylko ze wskazań medycznych, a do procesu mrożenia zarodków kwalifikuje lekarz. Potrzebna jest także zgoda rodziców.

In vitro – cena

Cena in vitro zależy od rodzaju procedury, ilości badań i działań z nią związanych. Najczęściej waha się od 8 do 12 tys. zł.